Hürriyet Gazetesinde Doğan Hızlan dile getirmiş. NOTOS dergisi 249 yazara; “Türk edebiyatının klasikleri nelerdir?” sorusunu yöneltmiş. Yazarlardan da 10 kitap seçip göndermelerini istemiş. Yapılan bu anlamlı(!) anketin sonuçlarına geçmeden, seçimlerdeki yapıtların hepsini okuyan ve hepsini çok beğenen birisi olduğumu belirtmeliyim. Hele de iflah olmaz bir Yaşar Kemal okuyucusu olarak, İnce Memed’i listenin ilk sırasında görmek beni fazlasıyla mutlu etmiştir. Nitekim, Semih Gümüş’ün soruşturmaya dair yazdığı yazıda da belirttiği üzere, 249 kişiden yüzde 60’ının listesinde Yaşar Kemal’in İnce Memed’i yer almış.
Anket sonucuna ve listedeki yapıtlara tek bir sözüm olmadığını vurgulayarak, böyle bir seçki, bir anket veya listeleme çabasına ne gerek var sorusunu hemen sormak isterim. Sanat esrelerini değerlendirme ölçütlerinin, kişinin bakışı, beğenisi ve düzeyi ile ilgili olduğunu herkes bilir. Mesele elbetteki ‘birisinin beğendiğini diğeri beğenmez’ dekadanı düzeyinde değildir. Her şeyden önce böyle bir yarışın içerisine hele de yaşayan yazarları şairleri dahil ederek kimi kimin gözünde şampiyon yapacaksınız? Doğrusu bu yarış fiziki olmadığı için zaten subjektif yanıyla sırıtmaktadır. Biraz ileriye gidelim ve sessizce konuşalım!
Yarış düzenlenmiş, birinci seçilmiş ve koşuyu birincilikle bitiren atlar, sonuncular, küme düşenler duyurulmuş… Haddimize mi düşer yorum yapmak, yazı yazmak…
Ülkemizin devasa siyasal, sosyal, kültürel sorunları arasında [two_third last=”no”]…[/two_third] Sorusuyla da devam edelim… Bu listenin hemen arkasından gelen başka bir yapıt klasik değil mi? Listeye şiir de alındığına göre açıklanan listede belirtilen ölçütlerin neresinde duruyor, Enver Gökçe’nin, Kirtim kirt şiiri…
Kapitalizmin insanları, hayvanları hatta eşyaları yarıştırdığı bir mizansene malzeme olmak mı desem… Kısa ve öz olarak; ne gerek var ‘Türk edebiyatının klasikleri nelerdir?’ sorusunun yanıtını aramanın!
Merak edenler için listeyi de verelim:
İnce Memed – Yaşar Kemal, Tutunamayanlar – Oğuz Atay,
Satleri Ayarlama Enstitüsü – Ahmet Hamdi Tanpınar,
Memleketimden İnsan Manzaraları – Nâzım Hikmet,
Kürk Mantolu Madonna – Sabahattin Ali, Anayurt Oteli – Yusuf Atılgan,
Yaban – Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Dede Korkut Kitabı,
Kendi Gök Kubbemiz – Yahya Kemal Beyatlı, Seyahatname – Evliya Çelebi,
Eylül – Mehmet Rauf, Devlet Ana – Kemal Tahir,
Bir Gün Tek Başına – Vedat Türkali, Hüsn ü Aşk – Şeyh Galib,
Sevgili Arsız Ölüm – Latife Tekin, Fuzulî Divanı,
Mai ve Siyah – Halit Ziya Uşaklıgil, Benim Adım Kırmızı – Orhan Pamuk,
Ölmeye Yatmak – Adalet Ağaoğlu, Sinekli Bakkal – Halide Edip Adıvar,
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu – Peyami Safa, Puslu Kıtalar Atlası – İhsan Oktay Anar,
Semaver – Sait Faik Abasıyanık, Bir Düğün Gecesi – Adalet Ağaoğlu,
Çocuk ve Allah – Fazıl Hüsnü Dağlarca, Bütün Şiirleri – Orhan Veli Kanık,
Araba Sevdası – Recaizade Mahmud Ekrem, Bütün Şiirleri – Karacaoğlan,
Parasız Yatılı – Füruzan, Yenişehir’de Bir Öğle Vakti – Sevgi Soysal.