imgelem KÜLTÜR VE SANAT kozmik şölen

kozmik şölen

ateşten ve külden sonra
sorular geçer meridyenleri
geceler ve gündüzler yer değiştirir

karanlık ışıktır ışıksa karanlık
hangi tarafta kalsak içindeyizdir
bu dionizyak kozmik şölenin

ne desem kül ve ateş olur
ne desem yaz ve kış sarar bedenimi
sularımızın karıştığı yerdedir şarkı

evrenle yaşıt bir çocuktum
konuştum kül ve ateşin diliyle
su gözyaşımdı havaysa efkarım

sonsuza kadar taze kalacak filizim
acının kökünden fışkırır çiçeklerim
şarkısıyım pembe taç yapraklarının

buradayım içinde özlendiğim yerde
öz suyun ve yapraklarınım gövdende
korkma hayal değilim

yağmurda usulca ıslanmış ağaçlar gibi
düşlerimin buğusunu özgürce içsin köklerin
parmaklarını koy taç yapraklarına

yağmurda ıslanmış kirazlar büyüt benim için
ışıkta ve karanlıkta sonsuza kadar
sürsün ateşin ve külün dansı
bırak aşk sınasın kalbimizi her hecede

yeraltı suyunu bulduk köklere dokunduk
bahar ve kış gibi eriyip akarken

ellerimizin ülkesinde esrik ve baygın
öpüyorum nefesim kesilene kadar
sağ gözümü silerken sol gözümde biriken yar

fettah köleli