imgelem ŞİİR Şiir: Bigane | Turgay YÜKSEL

Şiir: Bigane | Turgay YÜKSEL

Oturmuş yazarsın okunsun diye bir vakitte ama kinaye ama bigane
Düşünürsün yazmadan yazdıktan sonra iki kere denk gelsin kafiye
Olurmu cümleye heceye bütünlüğe uydurdu mu düşünürsün biteviye
Dörtlükte ararsın uyumu olmuştur anlamlı sonunda ZENGİN kafiye

Şiir bu mudur okurken kendin mi okuyan mı hoşlanacak anlayacak
Satır birer aldatmacamı cümlelerde okuyan okuyunca anlamayacak
Elbette yazan yazdırana mutlaka soracak sorduracak anlatacak
Hayat acımasız tabiî ki olacakları yaşanmışlıkları katıksız aktaracak

Bir tebessüme sevgisini saygısını dostluğunu ham neyini katacaksa
Saygısında büyüklüğü küçüklüğü hüznünü kinini dem de sunacaksa
Bir semaverce kıymeti Afrodit bardaklarda keyf olarak akıtacaksa
Bırak katsın, bırak sunsun, bırak akıtsın kalp kanıp huzur bulacaksa

Tuğlayla örülü sıvasız kireçsiz bir dört duvar gibidir natur hayat
Ders almadır yanılgılar kazıklar tecrübe olur çıkar karşına mutlak
Yaşarken yaşanacaktır da olabildiğince sanki kaçtığına inanarak
Ne de olsa ömür insana mükâfattır eline batsa da delice kanatarak

2 thoughts on “Şiir: Bigane | Turgay YÜKSEL”

  1. Harikasın be üstat.Sende ne cevherler varmış ama değerlendiremiyorsun derim; En azından şiirlerini toplamanı, kitapcık yapmanı ve bizlerinde okumasını sağlarsan çok daha iyi olur düşüncesindeyim.
    Selam ve sevgiler…

  2. Benim babam diye soylemiyorum ama kendisi gerçekten ÜSTAD’dır ;)Eline sağlık, çok güzel olmuş, devamını bekliyoruuuuuz..

    Sevgiler, Saygılar

Yoruma kapalı.