Aydınlık göklere çekilince
perde perde iner kara
kalabalık kederler üşüşür
kuytulardan doluşur gözlerime.
An/larım anılarım sökünür
bir bir sıralanır önüme
sır çıkmayan dizelerde
hüznümün gerekçesi.
Şiirleşir gecemin yüzü
Soyunur yalnızlığım.
Gülşen ERSAN