Selim Turan(1915-1994)
Akademi’de Nazmi Ziya ve Feyhaman Duran Atölyeleri’nde eğitim alan Selim Turan, 1938’de mezun olmuştur. 1941’de bir grup arkadaşıyla Liman Sergisi olarak anılan faaliyeti gerçekleştirmiştir. Yeniler Grubu’nun kuruluşunda bulunan ama ertesi yıl gruptan ayrılan Turan’ın, resim eğitiminin yanı sıra İsmail Hakkı Altınbezer, Necmeddin Okyay, Kamil Akdik gibi meşhur hat üstadlarından da ders almış olması, sanatçının soyut kompozisyonlarında sıkça kullandığı “dikey kurgu” mantığını doğrudan etkilemiştir. Önceleri, İzlenimcilik ve Kübizm etkili manzaraları, Lirik soyut ve figüratif eserleriyle tanınan sanatçı, 1947’de Fransa’ya yerleşmiş, burada Paris sanat çevrelerinin etkisiyle kazandığı hareketli fırça vuruşlarını içeren soyut dışavurumcu üslubunu pekiştirmiştir.
Bu yıllarda Hartung ve Soulages’in kaligrafik çalışmalarından oldukça etkilenmiş ve bu durum, sanatçının Doğu hanatlarından hareketle kaligrafik soyutlamalara yönelmesinde oldukça etkili olmuştur. Nitekim, açtığı sergilerde de, Anadolu folklorünü hareket noktası alarak, bu yönde pek çok özgün eser vermiştir. Sürekli kendini yenileyen ve araştırma içinde olan sanatçı, eserlerinde yumuşak, çarpıcı, akılcı ve büyülü renk armonileri kullanmıştır. 1960’larda soyutla figüratifi birleştiren Selim Turan, 1980 lere doğru, halk resmi geleneğini sürdüren “Sarıkız” ve “Ah Minel Aşk!” gibi konulara yönelmiştir. Bu çalışmalarında da hat sanatını, halk resminde olduğu gibi açıklayıcı işlevlerde kullanmıştır.
Yaşamının her döneminde portre, manzara ve ölüdoğa yapmayı sürdüren sanatçının son yıllarındaki yapıtlarında görülen, aydınlık, derinlik, müzikal renk değişimleri içeren fonlar üzerinde düşsel görüntüler oluşturan İslam kaligrafisinden jestler, yaşam boyu edindiği birikimlerin yansımaları olmuştur.
Barış Tut, Paris Okulu ve Türk Ressamları, Yapı Kredi Yay., İstanbul 2000,s.44.
Ayla Ersoy, 500 Türk Sanatçısı, Altın Kitaplar Yayınevi, İstanbul 2004, s. 467.
Hazırlayan
Nazlı ŞAHİN