O eski dertler nerede camlar kirliyse ne olmuş
Hayalim kırılmışsa topuğunda ayakkabımın
Ne olmuş üzdüysem çocuk kalpli bir devi
Bu kadın bu gövdeyle hiç uyumlu değil ki
Kalbimi gören niye ağlar bunu bilmez trenler
Sordum gelip geçmeyene bu karanlık benim mi
Gitmek bana anlamadan terk etmek
Sayfamı çeviren rüzgar kötü biri değlim
Dönersem şaşırma yitirilmiş biriyle
İrkilen perdemle kadınsız bir ev gibi
İstemese ne çıkar bana erkek sığınsın
Çektire çektire öğretirim insan denen acıyı
Raydan çıkan herkese tren denilmez
O bir defa dinlese düşünürdü her gece
Hüzünlüdür cinayetler istemeden öldürene
İltifat bekliyorum her yer nerede bugün
Toz değil ruh zerresiyim dar koridorda
Çıtırdıyor bu parke otlara basıyorum
Ne olmuş daldıysam deniz kokan aynaya
Çekip acımı içime nerede her yer bugün
Aşka kendinde başka yolcu olana
Sahip olmak değil sevgi sen Freud’a bakma
EMEL GÜZ
20 Mayıs 1974’de Kayseri’de dünyaya geldi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi mezunu. Ankara’da yaşıyor. Avukat.
İlk şiiri “Papatyalar ve Küller” 1996 yılında “Dört Mevsim Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi”nde yayımlandı. 1998 Ali Rıza Ertan Şiir Ödülü ile 1999 Arkadaş Zekai Özger Şiir Ödülü’nü aldı. İlk kitabı “Ciddi Hayal” 2000 yılında Mayıs Yayınları, ikinci kitabı “Ruhum Gövdemde Değil” 2010 yılında Yapı Kredi Yayınları, üçüncü kitabı “Onlar Şair Değildiler!” 2012 yılında Yazılı Kâğıt Yayınları tarafından yayımlandı.
Şiir Odası, Varlık, Edebiyat ve Eleştiri, Düşeyaza, Poetik’us, Uç, Kül, Kum, Yasakmeyve, Hürriyet Gösteri, Sincan İstasyonu, Düşlem, Damar, Kitap-lık gibi çeşitli edebiyat dergilerinde şiirler ve yazılar yayımlamaktadır. Şiirleri Farsça, Sunskritçe ve Almanca’ya çevrilen şair, şiirini depresyonun yerleşme aşaması olarak tanımlamaktadır.