Bu gün dünyamızda ekonomik ve sosyal yoksunluk içinde yaşayan milyonlarca insan var. Çocukların savaştan, açlıktan öldüğü bir çağda yaşıyoruz. Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) 18 yaşını doldurmamış her birey çocuktur der ve haklarını sıralar. Tehlikeli ve çok tehlikeli işyerlerinde çalışırılamaz der. Gece işlerinde, alkol satışı yapan yerlerde çalıştırılamaz der. ILO sözleşmelerine imza atan ülkelerde okul çağındaki çocuklar çalıştırılamaz. Oysa bunlar kağıt üzerine yazılmış masallar gibidir.
Çocuk Hakları Günü için düzenlenen etkinliklerde, politikacıların söylediği çocuklara şevkat sözlerinin de ne yazık ki ninni gibi olduğunu bildiğimiz çağdayız. Zorla çalıştırılan, dilenmeye zorlanan, evsiz kalan milyonlarca çocuk vardır. Gün gelir koleradan ölür, gün gelir kaçak göçmen olarak vatanlarından koparılırken düştüğü dalgalar karaya vurur bedenlerini. Çocuk Hakları sözleşmesi de çocuk hakları ile ilgili yazılanlar da havada kalır. Çıplak, acı salt bir gerçekten ibarettir çocuk. Ezilen, dökülen, sürülen çocuklar… Tarlada, fabrikada çalışmak zorunda kalan, trafik ışıklarında su satan çocuklar için bu haklar o kadar uzaktırki…
Oysa bir çocuk ne kadar çok insandır. İnsanlığın geleceğini oluşturacak bilim insanıdır çocuk. Göze ve kulağa hoş gelen estetik yapıtların gelecekteki üreticisidir çocuk. Henüz büyümemiş Einstein, Mozart, Picasso, Tolstoy’dur çocuk.
Süslü cümleler söylemekten daha fazla şey söylemek lazım çocuk hakları konsunda. Çocuğun ruhsal ve fiziksel gelişimine faydalı etkinlikler sunmak lazım ona. Spor hakkı, müzik dinleme hakkı, eğitim hakkı çok değil ona. Çocuk Haklarıyla ilgili yazı yazmak değil, somut şeyler yapmak lazım. Çocukların doğduktan hemen sonra yasalar ve toplumsal töreler tarafından sonra sahip oldukları hakları tanımak gerekir hiç olmuyorsa.
Sağlıklı bir toplumun geleceği için sağlıklı şartlarda yetişen çocuklara ihtiyaç vardır. Gelecekte ortaya çıkacak teknolojik gelişmeleri oluşturacak, bu gelişmelere ayak uyduracak olan onlar. Hastalıklara şifa bulacak, insanın konfor ve rahatlık arayışına çare olacak olan onlar. Peki insanlığı geleceğinde bunca önemli çocuklar neden ihmal edilir? Neden yetenekleri ve zekaları doğrultusunda olanaklara tabi tutulmaz? Bu sorunun cevabı aslında basittir. Yoksul kalmış ülkelerin öngörüsü olmayan yöneticilerdir.
Çocuk haklarıyla ilgili bulduğum en iyi yazı. diğerleri kopyala yapıştır. Buna karşın kompozisyon olarak değil de araştırma için çok kısa bir yazı. Bunları sıralayacak olursak:
Türkiye’de Çocuk hakları konu edilmemiş.
En önemli çocuk hakkı ihlalleri başlıklar halinde verilebilirdi.
Ülkemizdeki tarla ve bahçelerde ürün toplayan öğrenciler ile hayvan otlatan, yaylaya gittiği için eğitim öğretimden yoksun kalan çocuklar konu edilmemiş.
Yine de tekrar söylemem gerekirse kısa ve çok özlü bir yazı.
Teşekkür ederim.