imgelem KÜLTÜR VE SANAT Güz Çocuğuyum

Güz Çocuğuyum

Gitmelerin zamanı geçti yağmur dindi çoktan
Bir dağın eteklerine bağlı yürüdüğün köprü
Mavi kapılardan çekiliyor intihar yüzüm
Seni çalıyorum bütün zamanlardan
Bulutları alıp salmışlar ardıma
Öyle kalabalık yüküm

Bize tanık yine martılar deniz aynı yerde
Bütün renklerim sende kırmızısıyla
Kuşlarım olmadan çıplağım sert kışlarda gidemem
Bulamam camda kırılan gençliğimi
Yoksa unutuyorum öpmelerini
Bak ölüm bir başına

Her anı bir yağmur buldu sen kal kendine
Hep sürgün ayrılık gibi duvağımda
Geceye asılan sese benziyorum
Senin sığındığın yol gözlerimde
Halayda aynı kasabalı genç oynamakta
Çocukça sevda bohçamda karardı beyazları

Hangi odalarda bıraktın o dağ yüzünü
Gözlerine dolmuş gel git uykusu
Dipsiz kuyular alacaklı günahlardan
Düşüyorum yüreğinin ellerine
Son kelebeği uçur tut hadi
Güz çocuğuyum dar zaman korkularına

Döndü Açıkgöz
Safranbolu/Karabük