Kurumuş yapraklara çizdim eşkalini
Eli yanağında bekleyen resmi nereye koysam
Gözünün alıştığı dumanlar dağılıyor bacalardan
Yağmuru kesiyor yarandaki kan
Öfkeyle seyrettiğin gençliğin değil
Ağlayan hallerin bu senin
Daha çok yorulacaksın
Sil kirpiklerinde kalan tuzun yalansı çiylerini
Vazgeç eskiyi sevda yapmaktan
Ben kendimi her suda ağlayabilirim
Dışarıda giyerim hüznü
Bir ateş düşmüş iklimine
Sen içerideki karanlığı topla
Şimdi uçuk bir yanılgı mı yirmi beş yaşım
Özlemek bu sağırlığı ezbere
Sen anlat gökyüzünde neler döndüğünü
Şafakları beyaza boyanmış gözleri
Delikanlı duran o yiğitleri
Kocamış toprağa gitmeleri ertele
Sahil boyunca yürü denizi
Martılara selam sal
Bir uçurum et kendini
İpleri kopmuş kardelenlerin salası verilmez
Ben ellerini tutmak istiyorum
Eylül yüreğine gömülmeyi
Ben senden çok… ölmek istiyorum
Döndü Açıkgöz
Safranbolu / Karabük