Her gün yenidir sevgili hayat
Şubatın ikinci haftasında pozitif bir enerji yayılır nedense? Aşık olmanın kodlandığı bir zaman dilimi de olsa enerjinin pozitifi iyidir. Üstelik tüketime yönelik bir gün olarak algılanmasında da bir sakınca görülmez.
“Alan memnun veren de” kolaycılığından maksat, çelişkiden kaçmaya çalışmak olmalı. Bir armağan almanın, birine armağan vermenin tüketim mekanizması açısından düşünülmeyecek yanı da yok zaten.
Alınan armağanın niteliği mi mesele olan? Yoksa bu dünyada ne var ne yoksa sömürme hakkına sahip olan bir gücün dayatması mı mesele olan?
Geçsek bunları, kabul gören haliyle ve burun kıvırmadan biz de kabullensek… Mesela yasak savmak için alınacak armağanlar, söylenecek sözler, yapmacıklı sürpriz buluşlar sevginin dozajını mı artıracak?
Yoksa bir duygusal alışverişin minicik bir sembolü müdür? Peki bu sembolün nesne olması şart mıdır?
Bir “gün” olmasının dışında fazla anlam yüklemeden ele almalı oysa ki Sevgililer Günü’nü…
Sonuçta demeli ki “kafa karışıklığı iyidir…” Bir insan, hele de bir sevgili mutlu olacaksa, yeterlidir.
Onur Genç ADA
guzel paylasim tesekkurler